Ο ναζισμός και η προσωπική ευθύνη...

Αναδημοσίευση από τα Βοιωτικά  Μια φωτογραφική αποτύπωση του ναζισμού Ίσως το πιο τρομακτικό απ' όλα είναι η συμμετοχή των μαζών και των απλών ανθρώπων στη γένεση και αναπαραγωγή του ναζιστικού τερατουργήματος. Αυτό το φαινόμενο είναι, κατά τη γνώμη μου, που πρέπει να βρούμε τη ψυχραιμία να κατανοήσουμε. Μια αποτύπωση του τρόμου Το ότι εβδομηντατόσα χρόνια μετά, πρέπει να εξηγήσεις εξ αρχής τι σημαίνει φασισμός, δεν το λες και μεγάλη πρόοδο. Ένα μίγμα αμορφωσιάς, απόγνωσης και καφρίλας έχει καθηλώσει ένα αδικαιολόγητα ευμεγέθες κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας στην ευκολία των παράλογων επιχειρημάτων. Των βολικών γενικεύσεων. Των ασυνείδητων επιλογών. Στο κέντρο του Βερολίνου, υπάρχει μία μεγάλη έκταση που μετά το τέλος του πολέμου, παρέμεινε γιαπί. Βλέπεις, σε ετούτο το σημείο υψώνονταν κάποτες τα κτήρια της Γκεστάπο και των Ες Ες. Ακριβώς εδώ βρισκόταν το διοικητικό κέντρο του Χίτλερ και των συνεργατών του. Οι βομβαρδισμοί των συμμάχων ισοπέδωσαν το μέρος, που εν συνεχεία υπάχθηκε στο Δυτικό Βερολίνο και σχεδόν γιαπί παραμένει μέχρι τις μέρες μας. Σα να μην του έφθαναν οι ήδη βεβαρυμένες ιστορικές του φορτίσεις, μερικά χρόνια αργότερα, πέρα- σε από δίπλα του και το τείχος, που έχτισαν οι Σοβιετικοί για να περιφράξουν τον παραλογισμό τους. Πίσω από το τείχος, παραμένουν θλιμμένα κάποια από τα κτήρια του ανατολικού ολοκληρωτισμού, σε μία πόλη με πολλαπλές ταυτότητες και σύνθετα ιστορικά συμπλέγματα. Περπατώντας εντός της έκτασης και κατά μήκος του τείχους (που σε αυτό του το τμήμα, έχει παραμείνει σχεδόν ανέπαφο, ως ιστορικό τεκμήριο μνήμης και αναστοχασμού), συναντάς κάτω από ειδικές μεταλλικές κατασκευές, τα υπόγεια των κυβερνητικών κτηρίων των Ναζί. Καλωσήρθατε στην "τοπογραφία του τρόμου". Πιαστείτε όλοι από το χέρι και ας κάνουμε μία σύντο- μη αναδρομή στην αδυσώπητη και αναπόδραστη αλήθεια της φασιστικής βίας.

Καλούμε σε ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ, την Τετάρτη 30 Ιανουαρίου, στις 20:30,
στο Δημοτικό Θέατρο Λιβαδειάς.

Καλούμε σε ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ την Τετάρτη 23 Ιανουαρίου, στις 20:00, στο Δημοτικό Θέατρο Λιβαδειάς.

Μια συζήτηση για τη βία «απ’ όπου κι αν προέρχεται»

Της Δέσποινας Σπανούδη

Την ώρα που στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις εξελίσσονταν αντιφασιστικά συλλαλητήρια, λίγες ημέρες μετά την ρατσιστική δολοφονία ενός ακόμη μετανάστη, στο Συνεδριακό Κέντρο Λιβαδειάς πραγματοποιήθηκε εκδήλωση – συζήτηση για το καίριο θέμα της «αύξησης των περιστατικών βίας απέναντι στις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες” και “των τρόπων αντιμετώπισης».

Στην συζήτηση- που συνδιοργανώθηκε από την «Αντιφασιστική αντιρατσιστική κίνηση πολιτών Λιβαδειάς» και την οργάνωση «Κόσμος χωρίς πολέμους και Βία», με τη συμμετοχή των Μ. Κλώκα, Ν. Στεργίου, Μ. Γιάννου, Κ. Μάτσα ( «18 Άνω») και Π. Σαπουντζάκη (Εκπαιδευτικοί ενάντια στην ομοφοβία)-παρουσιάσθηκαν αρχικά τα καταγεγραμμένα στοιχεία από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ των ολοένα αυξανόμενων κρουσμάτων ρατσιστικής βίας. Καταγγελίες, που όπως αναφέρθηκε είναι στην πραγματικότητα πολύ λιγότερες από αυτά που συμβαίνουν, είτε γιατί τα θύματα φοβούνται να «μπλέξουν» αφού συχνά το έγκλημα μένει ατιμώρητο, είτε γιατί αποθαρρύνονται όταν φθάνουν στα αστυνομικά τμήματα, είτε γιατί σε περιπτώσεις δολοφονιών – όπως για παράδειγμα το μαχαίρωμα 18χρονου Αφγανού στις 6 Γενάρη στο Πεδίο του Άρεως- οι δράστες και τα κίνητρα μένουν άγνωστα.

Η στοχοποίηση ευάλωτων ομάδων που προορίζονται να αποτελέσουν τον αποδιοπομπαίο τράγο για να εκτονωθεί η οργή που προκαλεί η κρίση, είναι παλιά και δοκιμασμένη συνταγή. Αυτό που σπάνια αναρωτιόμαστε είναι ποιοι έχουν όφελος να πείσουν τους πολλούς πως για την σημερινή εξαθλίωση, την ανεργία, την ανασφάλεια, το έγκλημα και την ατιμωρησία, φταίνε άνθρωποι ακόμη πιο εξαθλιωμένοι, διωγμένοι ή ευάλωτοι από τους ίδιους. Μήπως αυτοί δεν είναι άλλοι από τους πραγματικούς υπεύθυνους και τους εκπροσώπους τους; Μετανάστες και πρόσφυγες, Ρομά αλλά και ομοφυλόφιλοι, οροθετικοί, Άτομα με ειδικές ανάγκες, τοξικοεξαρτημένοι, σήμερα όπως και άλλοτε αποτελούν την αρχή ενός διωγμού που δεν έχει τέλος. Καθώς ολοένα και μεγαλύτερες ομάδες γίνονται άστεγοι, άνεργοι, παραβάτες από ανάγκη, διαδηλωτές και απεργοί, διαμαρτυρόμενοι και καταληψίες, οι ομάδες –στόχοι διευρύνονται έτσι που τελικά σχεδόν όλη η κοινωνία αποτελεί στόχο. Ο φόβος από μια σύγκρουση που γενικεύεται σε «όλοι εναντίον όλων», δίνει το άλλοθι για την ένταση της κρατικής και παρακρατικής βίας εν’ ονόματι του «νόμου και της τάξης», που λειτουργεί παραδειγματικά απέναντι σε όσους αντιδρούν απέναντι στα σκληρά, άδικα και ισοπεδωτικά μέτρα.

Εκδήλωση με θέμα: "Αύξηση των περιστατικών βίας σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και τρόποι αντιμετώπισης"

Η Αντιφασιστική–Αντιρατσιστική Κίνηση Πολιτών Λιβαδειάς σε συνεργασία με την οργάνωση «Κόσμος Χωρίς Πολέμους και Βία» διοργάνωσαν με επιτυχία εκδήλωση - ανοικτή συζήτηση με θέμα: «Αύξηση των περιστατικών βίας σε ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και τρόποι αντιμετώπισης» χθες Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2013

Κύριοι ομιλητές της συζήτησης ήταν  οι  Μαριανέλλα Κλώκα και Νίκος Στεργίου από την οργάνωση «Κόσμος Χωρίς Πολέμους και Βία»,ο Πέτρος Σαπουντζάκης από την ομάδα «Εκπαιδευτικοί ενάντια στην Ομοφοβία» και η  Κατερίνα Μάτσα, διευθύντρια του 18 ΑΝΩ (Τμήμα μονάδας απεξάρτησης του Ψ.Ν.Α.- Δαφνί).

Θα ‘ρθουν μέρες, άγριες μέρες (αφιερωμένο στον δολοφονημένο μετανάστη με το ποδήλατο)

Του Παναγιώτη Μαυροειδή

Θα ‘ρθουν μέρες, άγριες μέρες (αφιερωμένο στον δολοφονημένο μετανάστη με το ποδήλατο)

Οι δύο δολοφόνοι του Πακιστανού μετανάστη Σερντάρ Γιακούμπ, 26 χρόνων, είναι μέλη της Χρυσής Αυγής. Δεν έγινε και τίποτα, ένας πακιστανός ήτανε. Τον σφάξανε απλά, με ένα μαχαίρι, δεν χρησιμοποιήθηκαν δολοφονικά σύνεργα όπως αντιασφυξιογόνες μάσκες. Και, προπάντων, είχαν και ένα σοβαρό λόγο, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν: ''Τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατο''!

Ακόμη και το Δελτίο ειδήσεων του ΜΕΓΚΑ, σήμερα Πέμπτη, έστω ως 100ή είδηση, μας πληροφορεί ότι οι δύο δολοφόνοι του Πακιστανού μετανάστη Σερντάρ Γιακούμπ, 26 χρόνων στα Πετράλωνα είναι μέλη της Χρυσής Αυγής. Το σπίτι του ενός, όπως διαπίστωσε με την έφοδο της η αστυνομία και μας πληροφορεί η Καθημερινή, ήταν αποθήκη έντυπων υλικών της ναζιστικής συμμορίας την οποία επιδοτεί το κράτος με κάποια εκατομμύρια.

Οι βόθροι του αστικού κόσμου παραγέμισαν και δεν μπορεί πια να κρυφτεί ούτε από την Τρέμη και από τον Αλαφούζο. Και έχουν μια μπόχα δυσωδίας και θανάτου, που κάνει το κρύψιμο της λίστας Λαγκάρντ, να φαίνεται σαν γαλλικό αρωματάκι.

Δεν έγινε όμως πρώτη είδηση από τα κανάλια-παπαγαλάκια, ούτε ούρλιαξαν κατά της βίας οι γνωστοί βιαστές συνειδήσεων.

Δεν έκανε δήλωση ο πρωθυπουργός για το νέο κρούσμα ‘’ανομίας’’. Δεν κάλεσαν για πάταξη της ‘’βίας’’ τα λαλίστατα γραφεία τύπου του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ.

Δεν έγινε και τίποτα. Ένας πακιστανός ήτανε, ένας φτωχός εργατάκος που δούλευε σε ένα φούρνο της γειτονιάς, δεν ήταν δα και κάποιος σπουδαίος, έλληνας και άνθρωπος της ''μεσαίας τάξης''…

Έπειτα, τον σφάξανε απλά, με ένα μαχαίρι. Δεν χρησιμοποιήθηκαν δολοφονικά σύνεργα όπως αντιασφυξιογόνες μάσκες ή κοντάρια για σημαίες...

Και στο κάτω κάτω της γραφής, είχαν και ένα σοβαρό λόγο, όπως οι ίδιοι ομολόγησαν: Τους έκλεισε το δρόμο με το ποδήλατο! Ας είχε τουλάχιστον ένα SUV να τον ανεχτούν και ας ήταν κάπως μαυριδερός…

Ποιος ήταν ο Σαχτζάτ Λουκμάν

Της ΓΕΩΡΓΙΑΣ ΔΑΜΑ
Ο νεαρός Πακιστανός Σαχτζάτ Λουκμάν γεννήθηκε το 1986. Ζούσε στην Ελλάδα έξι χρόνια. Τον μαχαίρωσαν την ώρα που έφθανε στη δουλειά του. Δούλευε στις λαϊκές αγορές. Ξεκινούσε από το Περιστέρι όπου κατοικούσε, στις 2.30 για να φθάσει, μία ώρα μετά, στον εργοδότη του, στα Πετράλωνα. Και να φορτώσει τα πορτοκάλια.
«Είχε ροζ κάρτα τον τελευταίο μήνα δούλευε στη λαϊκή», λέει ο φίλος του Ομάρ. «Σήμερα δεν ήρθε», είπε ο εργοδότης του «Είχε ροζ κάρτα τον τελευταίο μήνα δούλευε στη λαϊκή», λέει ο φίλος του Ομάρ. «Σήμερα δεν ήρθε», είπε ο εργοδότης του «Σήμερα δεν ήρθε», απάντησε ο εργοδότης του στους τρεις Πακιστανούς συγγενείς του, με τους οποίους μοιραζόταν το δωμάτιο στην οδό Λαχανά 48, στο Περιστέρι. Ο 25χρονος συγκάτοικός του, Ομάρ, λέει ότι ο Σαχτζάτ ζούσε νόμιμα:«Είχε πάρει ροζ κάρτα, προσωρινής παραμονής. Τον τελευταίο μήνα δούλευε στη λαϊκή. Πριν ήταν φύλακας εργοταξίου στον Ασπρόπυργο. Το εργοτάξιο έκλεισε».
Ζούσε 8 αδέρφια
Λέει ότι «ζούσε πολύ δύσκολη ζωή. Είχε οχτώ αφέλφια. Επαιρνε 20 ευρώ μεροκάματο και τα έστελνε στο Πακιστάν για να παντρευτούν οι αδελφές του. Ελεγε συχνά ότι ποτέ ο ίδιος δεν θα καταφέρει να κάνει οικογένεια και να ζήσει σαν άνθρωπος».
Περίπου 800 ρατσιστικά χτυπήματα εναντίον Πακιστανών σημειώθηκαν τα τελευταία δύο χρόνια, όπως καταγγέλλει ο Τζαβέντ Ασλάμ, εκπρόσωπος της πακιστανικής κοινότητας. Αναφέρεται μάλιστα στο τελευταίο περιστατικό, που σημειώθηκε στο Μαρούσι πριν από δύο μήνες, τονίζοντας ότι: «Δύο Πακιστανοί χαροπάλευαν μέρες. Είναι ο πέμπτος νεκρός Πακιστανός».

Η μαύρη βίβλος της Χρυσής Αυγής

Κατάθεση μαρτυρίας

 

Σάμουελ Μπακ, "Οικογένεια" (λεπτομέρεια), 1976

Με την ευκαιρία της αντιφασιστικής κινητοποίησης,  το επόμενο Σάββατο 19 Ιανουαρίου, σε δεκατρείς πόλεις του κόσμου, με γενικό σύνθημα «Αθήνα, πόλη αντιφασιστική», ο σημαντικός εβραίος ζωγράφος Σάμουελ Μπακ, επιζήσας του Ολοκαυτώματος, έστειλε έναν σύντομο χαιρετισμό. Ευχαριστούμε θερμά τον Χρήστο Κεφαλή, ο οποίος μας διαβίβασε και μετέφρασε το κείμενο.

 Το όνομά μου είναι Σάμουελ Μπακ. Είμαι Εβραίος και ζω στις Ηνωμένες Πολιτείες. Γεννήθηκα όμως στο Βίλνιους, όταν ανήκε στην Πολωνία. Τη χρονιά που γεννήθηκα, το 1933, ο Χίτλερ κατέλαβε την εξουσία στη Γερμανία. Κύματα βαθιάς δυσαρέσκειας και φρενιασμένου εθνικισμού τον προωθούσαν, και τεράστια πλήθη τον επευφημούσαν, σα να ήταν Θεός. Δεν θέλαν να δουν το ακριβό τίμημα που συνόδευε μια τέτοια επιλογή.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1930 ήμουν ένα μικρό αγόρι, πέντε-έξι χρονών. Και όλα αυτά τα απειλητικά γεγονότα συνέβαιναν πέρα από τα σύνορα της χώρας μου. Στο όμορφο και φιλικό σπίτι μας, η ζωή συνεχιζόταν όπως πάντα. Καθόμουν σε ένα καλοστρωμένο τραπέζι, περιβαλλόμενος από μια στοργική οικογένεια. Και άκουγα αυτές τις λέξεις: «Αυτό δεν μπορεί ποτέ να συμβεί εδώ…».

Δυο χρόνια μετά, οι ναζί όρμησαν στο διαμέρισμά μας. Έσυραν τη μητέρα μου κι εμένα στο γκέτο. Δολοφόνησαν τον πατέρα, τον παππού και τη γιαγιά μου. Δολοφόνησαν πολλά αγαπημένα  μέλη της οικογένειάς μου. Δολοφόνησαν περίπου το 95% των Εβραίων της Λιθουανίας — το πιο υψηλό ποσοστό ανάμεσα στα 6 εκατομμύρια Εβραίους της Ευρώπης που εξοντώθηκαν. Δεν λυπήθηκαν αναρίθμητους Ρώσους αιχμαλώτους πολέμου, Τσιγγάνους, ομοφυλόφιλους, κομμουνιστές και άμαχο πληθυσμό γενικά — με μια λέξη, όσους εμπόδιζαν την πορεία τους προς την απόλυτη εξουσία.

Σήμερα, είμαι ένας από τους λίγους τυχερούς επιζώντες που μπορούν να καταθέσουν τη μαρτυρία τους. Το κάνω με την τέχνη μου, τις διαλέξεις  και τα γραπτά μου.

Σήμερα, όπως και στο παρελθόν, οι απειλητικοί και γνώριμοι τόνοι του φασισμού και του νεοναζισμού επιστρέφουν, είτε τα κηρύγματα  ακούγονται στα αγγλικά είτε στα γαλλικά είτε στα εβραϊκά είτε στα ελληνικά. Νιώθω μια ανατριχίλα να με διαπερνά από πάνω ως κάτω.

Πότε θα μάθουν οι λαοί; Πότε θα κοιτάξουν στον καθρέφτη της ιστορίας; Πότε θα διδαχθούν από τα λάθη του παρελθόντος; Γιατί το χειρότερο μπορεί να συμβεί εδώ, και πολύ πιο σύντομα από όσο νομίζουμε!

Πηγή

Η ελληνική ακροδεξιά στο διαδίκτυο: μια ανάλυση γράφων

*Αναδημοσίευση από το smyrnaios.net

By Nikos

Η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια έχει αναλυθεί ενδελεχώς (για εκτενή βιβλιογραφία βλέπε το δοκίμιο της Βασιλικής Γεωργιάδου). Οι πολιτικοί, οικονομικοί, και κοινωνικοί λόγοι που εξηγούν αυτή την άνοδο αλλά και το ιστορικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε είναι γνωστοί (για τη σχέση οικονομικής κρίσης και εκλογικής ανόδου της ακροδεξιάς στη Νότια Ευρώπη βλέπε Bosco & Verney, 2012).

Επίσης έχει σχολιασθεί και στηλιτευθεί – δικαίως – ο ρόλος των κυρίαρχων ΜΜΕ και ιδιαίτερα της τηλεόρασης στην καλλιέργεια και στη νομιμοποιήση εθνικιστικών και ρατσιστικών αντιλήψεων σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού (Ψαρράς, 2010).

Στη συζήτηση αυτή θα ήθελα να προσθέσω μια ακόμη παράμετρο που μπορεί να εξηγήσει ένα μέρος αυτού του φαινομένου: τη σημαντική και αυξανόμενη παρουσία της ελληνικής ακροδεξιάς στο διαδίκτυο.

Κάλεσμα σε ομιλία - συζήτηση από την Αντιφασιστική κίνηση Θήβας

ΚΑΛΕΣΜΑ

ΣΕ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ - ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ

Πέρασαν σχεδόν δυόμισι χρόνια μνημονίων. Δυόμισι χρόνια βαθύτατων αντιλαϊκών ανατροπών με την ανεργία να φτάνει σε δυσθεώρητα ύψη, η ακραία φτώχεια συνεχώς να μεγαλώνει και το μέλλον να φαντάζει αβέβαιο για την πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Όμως ένα αρκετά μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας, χειραγωγημένο από το πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ που το στηρίζουν, βρίσκει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημά του είναι οι μετανάστες.

Ποιοί είναι αυτοί οι άνθρωποι που έχουν δαιμονοποιηθεί τόσο; Θύματα πρώτα στις χώρες καταγωγής τους από την οικονομική εξαθλίωση, τους πολέμους και τα καταπιεστικά καθεστώτα που πολλές φορές στηρίζονται από τα συμφέροντα της ΕΕ. Ύστερα, θύματα των δουλεμπόρων στα σύνορα που τους αφαιμάζουν οικονομικά, για να φτάσουν μετά από ταλαιπωρίες χιλιάδων μιλίων στην ευρωπαϊκή ''γη της επαγγελίας'' και τέλος θύματα των ντόπιων αφεντικών από την εκμετάλλευσή τους στα χωράφια και τα γιαπιά. Και μετά απ' όλα αυτά πέφτουν και θύματα της ρατσιστικής βίας.

Κανείς δε μπορεί να παραβλέψει ότι η οικονομική ανάπτυξη των τελευταίων 20 ετών στηρίχθηκε σε μεγάλο ποσοστό στην φτηνή εργασία των μεταναστών. Όμως τώρα, στην περίοδο της κρίσης, που καταστρέφονται τεράστια κεφάλαια, οι μετανάστες είναι περισσευούμενοι για το πολιτικό σύστημα. Όπως όλοι μας άλλωστε, αφού οι καπιταλιστές περιμένουν να πέσει η αξία της εργατικής μας δύναμης στα τάρταρα για να επενδύσουν. Προσπαθούν να μας πείσουν ότι για όλα φταίνε οι μετανάστες π.χ. ότι είναι φορείς ασθενειών ή ότι είναι γεννημένοι εγκληματίες. Μα, με τόσες περικοπές στη ''δωρεάν'' υγεία σε λίγο όλοι μας θα είμαστε μια ''υγειονομική βόμβα'', και με τόσο μεγάλη φτώχεια και ανεργία η εγκληματικότητα θα ανεβαίνει συνεχώς, χωρίς αυτή να είναι προνόμιο μόνο των μεταναστών.

Έτσι αφού τα τελευταία χρόνια αναπτύχθηκε αυτή η ρατσιστική ρητορική, ήρθε το κερασάκι στη τούρτα με τις άνανδρες επιθέσεις μισάνθρωπων-φασιστών της Χρυσής Αυγής ενάντια σε μετανάστες. Δε πρέπει να δείξουμε καμία ανοχή σ' αυτές τις πρακτικές. Οι μετανάστες είναι κι αυτοί εργάτες σαν κι εμάς που προσπαθούν να βγάλουν το ψωμί τους όπως έκαναν κάποτε οι παππούδες μας και οι πατεράδες μας που ξενιτεύτηκαν σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Πρέπει να διεκδικήσουμε ίσα δικαιώματα για όλους, έλληνες και ξένους. Eλληνική ιθαγένεια για τα παιδιά των μεταναστών που γεννιούνται στη χώρα και επιθυμούν να την αποκτήσουν. Ενωμένοι να πολεμήσουμε τον κοινό μας εχθρό, το φασισμό, που είναι ο πιο άγριος και απάνθρωπος καπιταλισμός.

Η Αντιφασιστική Κίνηση Θήβας καλεί την Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013 στις 17:00 στο Συνεδριακό Κέντρο Θήβας [Αίθουσα Αλ. Κοφίνης] στην ΟΜΙΛΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ με θέμα:

«ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ & ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ»

ΟΜΙΛΗΤΕΣ: ΠΕΤΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ [Δημ. Σύμβουλος Αθήνας-

Συντονιστής Κ.Ε.Ε.Ρ.Φ.Α.]

ΤΖΑΒΕΝΤ ΑΣΛΑΝ [Εκπρόσωπος Πακιστανικής Κοινότητας]

«ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΗΒΑΣ»

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

19 ΓΕΝΑΡΗ – ΑΘΗΝΑ ΠΟΛΗ Αντιφασιστική

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013 στις 17:00 Συνεδριακό Κέντρο Θήβας

ΟΜΙΛΙΑ-ΣΥΖΗΤΗΣΗ: «ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ & ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ»

«ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΘΗΒΑΣ»

ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΔΡΑΣΗΣ

ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ : Βραβεία μετά θάνατον στους δύο Πακιστανούς για υπέρτατη θυσία

Στις 8 Απρίλη 2012 τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους στο Κρυονέρι, όταν αμαξοστοιχία συγκρούστηκε με ΙΧ σε ισόπεδη διάβαση.

Οι δύο από τους τέσσερις ήταν μετανάστες από το Πακιστάν. Ο Hamayun Anwar, 18 ετών και ο Wakar Ahmed, 32 ετών,
Πολτοποιήθηκαν από το τρένο στην προσπάθειά τους να σώσουν ένα ζευγάρι ηλικιωμένων από το ΙΧ που ήταν εγκλωβισμένο στις γραμμές. Προσπαθούσαν να σώσουν δύο συνανθρώπους τους, Έλληνες, και δεν υπολόγισαν τον κίνδυνο. Από τους 15 ανθρώπους που προσπαθούσαν να απεγκλωβίσουν για ώρα το ηλικιωμένο ζευγάρι μέσα στο αυτοκίνητο, οι δύο Πακιστανοί έμειναν εκεί για να βοηθήσουν, βλέποντας το θάνατο να έρχεται κατά πάνω τους...

Σήμερα η Ακαδημία Αθηνών τους βράβευσε μετά θάνατον για «υπέρτατη πράξη αυτοθυσίας». Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση συνεχίζει το πογκρόμ κατά των μεταναστών και τα αστικά κόμματα, με πρώτη τη Χρυσή Αυγή, συνεχίζουν την προπαγάνδα που στοχεύει να κάνει τους Έλληνες να στραφούν ενάντια στους μετανάστες.

Οι δύο Πακιστανοί επιβεβαίωσαν με τραγικό τρόπο το πόσο ψεύτικη, δηλητηριώδης και επικίνδυνη είναι αυτή η ρατσιστική και αντιδραστική προπαγάνδα.

Μάνος Χατζιδάκις: "Ο νεοναζισμός δεν είναι οι άλλοι"

O Mάνος Χατζιδάκις αποδυκνύει για μια ακόμη φορά ότι ήταν μπροστά για την εποχή του και είχε μάτια και αυτιά ανοιχτά φιλτράροντας το κάθε τι που συνέβαινε και έχοντας ταχύτατα αντανακλαστικά το κατέγραφε και το παρατηρούσε. Έμπαινε σε βάθος στα φαινόμενα της εποχής και γι” αυτό κατάφερε να είναι διαχρονικός.

Παρακάτω παραθέτουμε αυτούσιο ένα κείμενό του για το νεοναζισμό και τον εθνικισμό που έγραψε τον Φεβρουάριο του 1993, λίγους μήνες πριν τον θάνατό του. Το κείμενο αυτό είχε δημοσιευτεί στο πρόγραμμα αντιναζιστικής συναυλίας που είχε δώσει η Ορχήστρα των Χρωμάτων με έργα Βάιλ, Λίστ και Μπάρτον. Το ίδιο κείμενο παράλληλα είχε δημοσιευτεί και στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία.

«Ο νεοναζισμός, ο φασισμός, ο ρατσισμός και κάθε αντικοινωνικό και αντιανθρώπινο φαινόμενο συμπεριφοράς δεν προέρχεται από ιδεολογία, δεν περιέχει ιδεολογία, δεν συνθέτει ιδεολογία. Είναι η μεγεθυμένη έκφραση-εκδήλωση του κτήνους που περιέχουμε μέσα μας χωρίς εμπόδιο στην ανάπτυξή του, όταν κοινωνικές ή πολιτικές συγκυρίες συντελούν, βοηθούν, ενυσχύουν τη βάρβαρη και αντιανθρώπινη παρουσία του.

Η μόνη αντιβίωση για την καταπολέμηση του κτήνους που περιέχουμε είναι η Παιδεία. Η αληθινή παιδεία και όχι η ανεύθυνη εκπαίδευση και η πληροφορία χωρίς κρίση και χωρίς ανήσυχη αμφισβητούμενη συμπερασματολογία. Αυτή η παιδεία που δεν εφησυχάζει ούτε δημιουργεί αυταρέσκεια στον σπουδάζοντα, αλλά πολλαπλασιάζει τα ερωτήματα και την ανασφάλεια. Όμως μια τέτοια παιδεία δεν ευνοείται από τις πολιτικές παρατάξεις και από όλες τις κυβερνήσεις, διότι κατασκευάζει ελεύθερους και ανυπότακτους πολίτες μη χρήσιμους για το ευτελές παιχνίδι των κομμάτων και της πολιτικής. Κι αποτελεί πολιτική «παράδοση» η πεποίθηση πως τα κτήνη, με κατάλληλη τακτική και αντιμετώπιση, καθοδηγούνται, τιθασεύονται.

Λέσβος: Οι ανθρώπινες τραγωδίες πίσω από τη μαζική ταφή

Πραγματοποιείται σήμερα το πρωί η ταφή των δεκατεσσάρων από τους 21 πρόσφυγες που βρέθηκαν νεκροί από το ναυάγιο στα ανοιχτά της Λέσβου στις 14 Δεκεμβρίου 2012. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του ενός επιζώντα, περίπου 30 άτομα επέβαιναν στη βάρκα που είχε προορισμό τη Μυτιλήνη, ανάμεσα τους και παιδιά. Πίσω από την απόφαση της ταφής τους βρίσκονται παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις και δεκάδες άγνωστες ανθρώπινες τραγωδίες, που συμβαίνουν στην χώρα μας.                Ρεπορτάζ: Φωτεινή Λαμπρίδη.

 Το αρχικό αίτημα του εκπροσώπου από το Αφγανιστάν που ήρθε στο νησί ήταν να μεταφερθούν οι σοροί στο Αφγανιστάν” εξηγεί στο tvxs.gr η Έφη Λατσούδη από το “Χωριό του όλοι μαζί”, ένα δίκτυο από 45 ΜΚΟ και πολλούς ανεξάρτητους πολίτες, “αλλά αυτή η λύση απορρίφθηκε από τις αρχές γιατί δεν ήταν εφικτό να γίνει αναγνώριση. Ελάχιστοι συγγενείς κατάφεραν να έρθουν και να αναγνωρίσουν τους δικούς τους ώστε να μεταφερθούν στο Αφγανιστάν. Ενας από αυτούς ήταν Αφγανός που ήρθε από τη Σουηδία στο νησί και αναγνώρισε τον αδελφό του. Ήρθε επίσης ένας από τη Γερμανία να ψάξει τον πατέρα του, αλλά δεν τον αναγνώρισε σε κανένα από τα πτώματα. Δεν έχουν όμως όλοι τη δυνατότητα να έρθουν από το Ιράν ή το Αφγανιστάν όπου βρίσκονται. Υπάρχουν τραγικές ιστορίες πίσω από το δράμα του ναυαγίου. Μας τηλεφώνησε μια μητέρα από το Αφγανιστάν και μας είπε δεν έχω τη δυνατότητα να έρθω. Σας παρακαλώ να θάψετε το παιδί μου.                                  ”Διαβάστε επίσης: Άταφοι παραμένυν μετανάστες της τραγωδίας στη Θέρμη

Συνέλευση της Αντιφασιστικής Αντιρατσιστικής Κίνησης Πολιτών Λιβαδειάς την Τρίτη 8/1/13

Η Αντιφασιστική Αντιρατσιστική Κίνηση Πολιτών Λιβαδειάς καλεί στην πρώτη συνέλευση του 2013 (καλή χρονιά!) την Τρίτη 8 Ιανουαρίου, στις 20:30, στο Δημοτικό Θέατρο Λιβαδειάς.

Αποδείξεις για την “συστημικότητα” της Χρυσής Αυγής

Αποδείξεις για την “συστημικότητα” της Χρυσής Αυγής

Κατεβάστε το συνημμένο αρχείο: teliko_1.pdf (application/pdf)

Όταν οι φασίστες στέκονται προσοχή στα αφεντικά τους

Ο φασισμός στηρίζεται και αναπτύσσεται σε περιόδους κρίσης του καπιταλισμού και επίθεσης στα δικαιώματα και τις κατακτήσεις του λαού, με έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο: να βάλει “στο γύψο” τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους καταστρεφόμενους μικρέμπορους και αυτοαπασχολούμενους, την νεολαία. Να θάψει την αντίσταση στην πολιτική που ασκείται από τις κυβερνήσεις του κεφαλαίου κάτω από τις μαύρες στολές και τα άρβυλα, να τσακίσει τα εργατικά συνδικάτα, να υποδείξει ως ένοχο για την κατάσταση τον διπλανό, εμπλέκοντας σε μια ενδοταξική διαμάχη όλους τους πληττόμενους από τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, με μόνο κερδισμένο το μεγάλο κεφάλαιο που βγαίνει “λάδι” από τον εμφύλιο των φτωχών.

Η Χρυσή Αυγή, ως γνήσιο νεοναζιστικό μόρφωμα, υπηρετεί αυτόν ακριβώς τον σκοπό: αποπροσανατολίζει το λαό από το πραγματικό πρόβλημα, που είναι η πολιτική συγκυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ – κεφαλαίου και υποδεικνύει ως υπεύθυνους για την κατάσταση τους μετανάστες, τους δημόσιους υπάλληλους, τους εργαζόμενους που αμείβονται λίγο καλύτερα.

Η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα!

Αναδημοσιεύθηκε από: aformi 

1ος μύθος: “Η πτωχή, πλην τίμια Ελλάς”
Η Ελλάδα δεν είναι μια φτωχή χώρα!
Από τις αρχές της δεκαετίας του 60, μέχρι και τις αρχές της κρίσης, ο πλούτος της χώρας συνεχώς μεγάλωνε, με αποτέλεσμα, με βάση την κατάταξη της Παγκόσμιας Τράπεζας, η Ελλάδα να παράγει ετησίως ένα εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) που την κάνει να κατέχει την αξιοζήλευτη 27η θέση, σε ένα κατάλογο 180 χωρών! (2009)
(http://siteresources.worldbank.org/DATASTATISTICS/Resources/GDP.pdf).
2ος μύθος: “Η Ελλάδα δεν παράγει”
Μας λένε οι δηµοσιογράφοι ότι δεν παράγουµε τίποτα.
Δείτε εδώ τις…
εξαγωγικές »πρωτιές» της χώρας μας: