Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016

Πολυτεχνείο 2016: Συγκέντρωση

Το Πολυτεχνείο ζει;

Τα τελευταία χρόνια, ο ακροδεξιός πολιτικός λόγος – που εκφράζεται τόσο από τους Χρυσαυγίτες όσο και από στελέχη της Νέας Δημοκρατίας – πασχίζει να υποβαθμίσει τη σημασία  της εξέγερσης του Πολυτεχνείου. Το ενοχλητικό για αυτούς δεν είναι, μόνο, πως η, τότε, νέα γενιά σήκωσε το κεφάλι απέναντι στους ομοϊδεάτες τους χουντικούς αλλά, κυρίως, πως τα αιτήματα εκείνων των ημερών δεν έγιναν ποτέ πραγματικότητα στο σύνολό τους αφού η χούντα έδωσε τη θέση της σε μια κουτσή δημοκρατία και ένα πολιτικό σύστημα γνήσιο τέκνο των προδικτατορικών χρόνων.
Ακόμα περισσότερο, τους ενοχλεί πως σήμερα στο τοπίο της οικονομικής κρίσης και διάλυσης, το Πολυτεχνείο με τα συνθήματά του παραμένει ολοζώντανο. 

ΨΩΜΙ: με την ανεργία να ξεπερνά το 1,5 εκατομμύριο ανέργους, με τους μισθούς να μην φτάνουν για να καλύψουμε τις βασικές μας ανάγκες, με τις αυτοκτονίες να είναι καθημερινό φαινόμενο - άσχετο αν πλέον δεν παίζουν σαν θέμα στις ειδήσεις των 8, με τους αστέγους και όσους ψάχνουν στα σκουπίδια να είναι καθημερινό φαινόμενο που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να συνηθίσουμε.

ΠΑΙΔΕΙΑ: με την υποχρηματοδότηση να κάνει τεράστιες τις ελλείψεις, με τα κενά στα σχολειά να μειώνονται, τεχνητά, με την κατάργηση θέσεων εργασίας και το κλείσιμο, με την κάλυψή τους από αναπληρωτές δασκάλους και καθηγητές που γυρνούν με μια βαλίτσα όλη τη χώρα, με τα πανεπιστήμια να φυτοζωούν από την έλλειψη κονδυλίων χωρίς δωρεάν βιβλία, σίτιση και στέγαση για τους φοιτητές, κάνοντας τις σπουδές έναν αγώνα με πολλές θυσίες για πολλούς από αυτούς.

ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ: με τις διαδηλώσεις και τις διαμαρτυρίες να αντιμετωπίζονται με δακρυγόνα, ξύλο και καταστολή, την ποινικοποίηση κάθε εργατικού αγώνα, με τις εκκενώσεις των καταλήψεων στη Θεσσαλονίκη που στέγαζαν πρόσφυγες και άστεγους της πόλης, με την απαγόρευση των διαδηλώσεων κατά την επίσκεψη Ομπάμα για να μην φανούν τα αισθήματα που τρέφει ο λαός για την αμερικανική κυβέρνηση.

Όχι δεν ταυτίζουμε τη σημερινή κατάσταση με τη χούντα. Παρόλα αυτά μπορούμε να αναγνωρίσουμε ομοιότητες : το δημόσιο χρέος τεράστιο, η μετανάστευση στο κόκκινο -τότε, στις φάμπρικες της Γερμανίας, τώρα, ως υψηλά εξειδικευμένο προσωπικό : γιατροί, νοσηλευτές, επιστήμονες , καθηγητές αλλά και μάγειροι, ηλεκτρολόγοι, σερβιτόροι κλπ , το μεγάλο κεφάλαιο με αυξανόμενα κέρδη - και τότε και τώρα η χούντα και η κρίση ήταν και είναι για τους εργαζόμενους, για τον απλό λαό, τους αγρότες και τη νεολαία με μισθούς, δικαιώματα και μέλλον πετσοκομμένα.
Και τότε και τώρα είναι οι ίδιοι αυτοί που μακελεύουν τον πλανήτη, τότε με τις χούντες για να προωθήσουν τα συμφέροντα της αστικής τάξης και των μεγάλων εταιρειών και την καπιταλιστική ανάπτυξη, ήθελαν να βάλουν στο χέρι όποιον λαό τολμούσε να σηκώσει το ανάστημα του και να διεκδικήσει ο ίδιος τον δρόμο που θέλει να βαδίσει. Στην Ισπανία, την Πορτογαλία, τη Χιλή την Αργεντινή και ο κατάλογος δεν έχει τελειωμό έγινε ότι έγινε και στην Ελλάδα μόνο που εδώ η περίοδος της χούντας σφραγίστηκε εκτός των άλλων και με την εισβολή στην Κύπρο, τον Αττίλα και την κατοχή. ΚΑΙ τώρα, ο εχθρός των λαών είναι ο ίδιος : οι ΗΠΑ, οι κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης - συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής, το ΝΑΤΟ διαμελίζουν χώρες και κράτη για την προώθηση των γεωπολιτικών τους παιχνιδιών και συμμαχιών, οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπων στο θάνατο και την προσφυγιά, υψώνουν φράχτες, πνίγουν μετανάστες βουλιάζοντας τις βάρκες τους, τους αντιμετωπίζουν ως παιδιά κατώτερου Θεού στοιβάζοντας τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης και εγκαταλελειμμένα εργοστάσια.

ΕΑΜ –ΕΛΑΣ – Πολυτεχνείο έτσι πολεμάμε του ΝΑΤΟ το σφαγείο
Φωνάζουμε, λοιπόν, πως το Πολυτεχνείο ζει  
Φωνάζουμε πως θέλουμε ψωμί, παιδεία και ελευθερία
Φωνάζουμε πως κουραστήκαμε να αποχαιρετούμε φίλους, αδέρφια, παιδιά, συγγενείς που φεύγουν για να αναζητήσουν το μέλλον τους σε άλλες χώρες
Φωνάζουμε πως οι μετανάστες είναι αδέρφια μας που έχουν περάσει δια πυρός και σιδήρου για να καταλήξουν εδώ
Φωνάζουμε πως οι εχθροί μας είναι οι φασίστες που προσπαθούν να μας παρουσιαστούν σαν τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας, που σκορπούν το μίσος, που κάνουν πλάτες στο μεγάλο κεφάλαιο βρίσκοντας εύκολα θύματα σε κάθε μετανάστη και κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο, που παραχαράσσουν την ιστορία, που χτυπάνε και δολοφονούν
Φωνάζουμε πως στεκόμαστε απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που επικαλείται το αριστερό της πρόσημο ξεχνώντας ότι εφαρμόζει τις πιο αντιλαϊκές πολιτικές που οδηγούν στην περαιτέρω κοινωνική και οικονομική καταστροφή.  

ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ , ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

«Μου δίδαξε ο γέρο-Αντόνιο πως κάποιος είναι τόσο μεγάλος όσο ο εχθρός που διάλεξε να παλέψει, κι ότι κάποιος είναι τόσο μικρός όσο μεγάλος είναι ο φόβος που τον διακατέχει. "Διάλεξε ένα μεγάλο εχθρό, κι αυτό θα σ' αναγκάσει να μεγαλώσεις για να μπορέσεις να τον αντιμετωπίσεις. Μίκρυνε το φόβο σου, γιατί, αν μεγαλώσει, εσύ θα γίνεις μικρός" μου είπε ο γερο-Αντόνιο ένα βροχερό μαγιάτικο απόγευμα, την ώρα εκείνη που βασιλεύουν το ταμπάκο και το λόγος. Η κυβέρνηση τον τρέμει τον λαό του Μεξικού, γι' αυτό έχει τόσους στρατιώτες και αστυνομικούς. Έχει ένα φόβο πολύ μεγάλο. Κατά συνέπεια, η ίδια είναι πολύ μικρή. Εμείς φοβόμαστε τη λήθη, που πάμε να τη μικρύνουμε με πόνο και αίμα. Γι' αυτό είμαστε μεγάλοι.» 
       Υποδιοικητής Μάρκος

H Αντιφασιστική - Αντιρατσιστική Κίνηση Πολιτών Λιβαδειάς καλεί σε συγκέντρωση την Πέμπτη 17/11 και ώρα 7:30 μ.μ. στο πεζόδρομο της Μπουφίδου (μπροστά στο άγαλμα του Μπουφίδη, κάτω από το πρώην ΙΚΑ). 

Αντιφασιστική Αντιρατσιστική Λιβαδειάς