Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

ΑΝΕΠΙΘΥΜΗΤΗ Η ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ ΣΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΟΥ «ΟΧΙ» ΣΤΗ ΛΙΒΑΔΕΙΑ

Την 28 η Οκτώβρη 2015 ανήμερα της επετείου του αντιφασιστικού ΟΧΙ του ελληνικού λαού, βρέθηκε στη Θήβα ο βουλευτής Βοιωτίας της Χρυσής Αυγής, με συνοδεία τον αστυνομικό αδελφό του και ένα τσούρμο φασισταριών.
Στην φασιστική πρόκληση – να καταθέτουν στεφάνι οι νοσταλγοί του Χίτλερ , των ταγματασφαλιτών και των ss – απάντησαν παρευρισκόμενοι αντιφασίστες και αντιστασιακοί αγωνιστές, με αντιφασιστικά συνθήματα στην κατάθεση στεφανιού από τον βουλευτή της Χ.Α. Καρακώστα.
Στη συνέχεια – κατά τη γνωστή τακτική των εγκληματικών συμμοριών - τρία μέλη της συνοδείας του βουλευτή της Χ.Α., ανάμεσά τους και ο αστυνομικός αδελφός του Ζαχ. Καρακώστας - ξεμονάχιασαν και χτύπησαν τον Σπύρο Πρεβεζάνο, έναν από τους αντιφασίστες αγωνιστές που παραβρέθηκαν στην διαμαρτυρία, έξω από το ΑΤΜ του ταχ. ταμιευτηρίου.
Οι τρεις αυτουργοί αναγνωρίστηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη, έπειτα από μήνυση που υποβλήθηκε. Η δίκη προσδιορίστηκε για τις 6/10/16, τέθηκε όμως στο αρχείο σύμφωνα με νόμο (ν. 4411/16) που ψηφίστηκε από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ -ΑΝΕΛ το καλοκαίρι και παρέγραψε αξιόποινες πράξεις που τελέστηκαν πριν την 31/3/2016.
Πέρα από την νομική εξέλιξη ή τον νομικό χαρακτηρισμό της επίθεσης (για τον οποίο υπάρχουν πολλά ερωτηματικά), η αλήθεια είναι μια: Η Χρυσή Αυγή δεν διστάζει ακόμη και στις πιο «επίσημες» εμφανίσεις της, όπως η κατάθεση στεφανιού από Βουλευτή της, να αποδεικνύει τον εγκληματικό της χαρακτήρα. Είναι γνωστό ωστόσο ότι πίσω από το κοστούμι του «νόμιμου πολιτικού κόμματος» κρύβεται η προβιά της ναζιστικής εγκληματικής συμμορίας.
Επιπλέον, τρία χρόνια μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και των αποκαλύψεων που ακολούθησαν και κατέστησαν όλη την ηγετική ομάδα της Χρυσής Αυγής υπόδικη για σύσταση εγκληματικής συμμορίας, οι φασιστικές-ρατσιστικές επιθέσεις όχι μόνο δεν εκλείπουν αλλά συνεχίζονται αδιάκοπα ενώ τον τελευταίο καιρό, στο έδαφος της έντασης του προσφυγικού ζητήματος πολλαπλασιάζονται επικίνδυνα, πάντα με πρωταγωνιστικό ρόλο στελεχών και μελών της Χρυσής Αυγής (π.χ. γεγονότα στο Ανατολικό Αιγαίο-Κρήτη κλπ).
Με βάση τα παραπάνω δηλώνουμε ότι ο βουλευτής της Χ.Α. είναι ανεπιθύμητος στην πόλη μας. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθούν γεγονότα φασιστικής/ρατσιστικής βίας εις βάρος οποιουδήποτε στην πόλη μας. Δεν θα επιτρέψουμε το φασιστικό δηλητήριο να μολύνει το μυαλό και τις καρδιές του λαού με οποιοδήποτε πρόσχημα.
Καλούμε τις τοπικές αρχές να αντιδράσουν και να μην ανεχτούν την παρουσία του. Να μην ανεχτούν να στέκονται δίπλα στον εκπρόσωπο ναζιστών δολοφόνων, στον εκπρόσωπο εγκληματικής οργάνωσης. Να μην προφασιστούν ότι η παρουσία του στην παρέλαση «περιγράφεται» στη νομοθεσία της αστικής δημοκρατίας γιατί είναι αυτή που ταυτόχρονα απελευθερώνει σε 18 μήνες τον δολοφόνο Ρουπακιά, αυτήν που αφήνει ελεύθερο τον αρχηγό του κόμματος που ανέλαβε την πολιτική ευθύνη. Καλούμε σύσσωμο το Δ.Σ. του Δήμου να προβεί στις απαιτούμενες διαδικασίες άμεσα ώστε να μην αποδεχτούν την παρουσία του χρυσαυγίτη βουλευτή στην πόλη μας.
Γιατί, για εμάς, αν δεν το κάνουν, θεωρούμε ότι με τη στάση τους αυτή εκθρέφουν και νομιμοποιούν το αυγό του φιδιού. Γιατί, για εμάς είναι ξεκάθαρο ότι δεν πρέπει να αποτελούν κριτήριο συναλλαγής οι «αιματοβαμμένες» ψήφοι με την διάχυση του φασιστικού δηλητηρίου στην τοπική κοινωνία.
Επίσης, καλούμε τα σωματεία, το σύνολο των εργαζομένων και των ανέργων να μη δείξουν καμία ανοχή απέναντι στους τραμπούκους-εγκληματίες που ευθύνονται για δολοφονίες και επιθέσεις σε αγωνιστές εργάτες. Να σταθούμε μαζικά και οργανωμένα απέναντί τους όπου κι όποτε τολμήσουν να εμφανιστούν.

Η ΑΝΟΧΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ
ΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ ΒΑΘΕΙΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕ ΤΟΝ

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΘΑΝΕΙ ΜΟΝΟΣ …ΤΣΑΚΙΣΕ ΤΟΝ

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

Προβολή ταινίας

Μια ταινία για την ιδιωτικοποίηση του νερού στη Βολιβία όπου θέτει το σημαντικότατο ζήτημα της διαχείρισης ενός δημόσιου - κοινωνικού αγαθού.

Κυριακή 16/10 και ώρα 7:30 μ.μ. στο Δημοτικό Θέατρο Λιβαδειάς  (Δωδεκανήσου 5- δίπλα στα ΚΑΠΗ)

Σας περιμένουμε!

Μια οφειλόμενη απάντηση…


Πιάνοντας το νήμα από την αρχή, ήδη από το καλοκαίρι του 2015, η Ευρώπη και η Ελλάδα καλούνται να ανταποκριθούν σε ζητήματα που θέτει η μεγαλύτερη μεταναστευτική – προσφυγική κίνηση σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, όμως, αποδεικνύεται για μια, ακόμα, φορά κυνική και εγκληματικά αδιάφορη στα προβλήματα των λαών τα οποία πολύ συχνά έχει (συν)δημιουργήσει μαζί με ΗΠΑ, Ρωσία και ΝΑΤΟ. Η κήρυξη και διεξαγωγή πολέμων με άμεσες στρατιωτικές επεμβάσεις και έμμεσα με τη διάλυση εθνικών οικονομιών σε μία σειρά από χώρες, από τη Λατινική Αμερική στην Αφρική και από εκεί στη Μέση Ανατολή και  την Ασία οδηγούν εκατομμύρια ανθρώπους στη φτώχεια, την εξαθλίωση, την προσφυγιά και τον θάνατο.  
Μια απάνθρωπη πολιτική που εφαρμόζεται με μια λογική συνέχεια. Από το βομβαρδισμό κατοικημένων περιοχών στην απάνθρωπη πολιτική των δογμάτων του εγκλεισμού και του διαχωρισμού. Διαμορφώνεται με αυτόν τον τρόπο το πλαίσιο της πολιτικής που εφαρμόζει η Ε.Ε. και στην οποία υποστηρίκτρια και θιασώτης είναι η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ.  
Ο εγκλεισμός προωθείται: μέσω της λογικής των κλειστών συνόρων, των hot-spots, των συρματοπλεγμάτων, των τειχών της ντροπής, της FRONTEX, του ΝΑΤΟ σε ρόλο μπάτσου στο Αιγαίο, με τη δημιουργία καθεστώτων έκτακτης ανάγκης σε όλα τα κράτη-μέλη της με καταστολή των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών για όλους. 
Ενώ ο διαχωρισμός:  έχει στο πυρήνα του τη λογική του πλεονάζοντος πληθυσμού, με τις δολοφονικές διαδικασίες των μαζικών απελάσεων, των διαδικασιών «επαναπροώθησης», τις επαίσχυντες συμφωνίες ΕΕ- Τουρκίας. 
Η πολιτική αυτή στο προσφυγικό συμβαδίζει με τη συνολική πολιτική επιλογή της Ευρωπαϊκής Ένωσης  για την αντιμετώπιση της κρίσης. Και αυτή είναι η δημιουργία ενός μοντέλου εργασίας με αναλώσιμους και ανανεώσιμους εργαζόμενους, με μειώσεις μισθών , περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων κλπ. Σε αυτή την επιλογή, οι μετανάστες αποτελούν το βασικό μοχλό πίεσης, κατατρεγμένοι και περιθωριοποιημένοι  γίνονται το ιδανικό εργατικό δυναμικό στις ορέξεις των εργοδοτών.  
Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, σε συνδυασμό με την εφαρμογή του 3ου Μνημονίου αποτελεί ένα από τα κεντρικά ζητήματα γύρω από το οποίο διεξάγεται η αντιπαράθεση για τη χάραξη μιας νέας «Εθνικής Πολιτικής» με κεντρικό στόχο την, περαιτέρω, εκμετάλλευση όλων των εργαζομένων, Ελλήνων και ξένων. Στη βάση αυτή, λοιπόν, θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρξει τομή και νέες πρακτικές στους κοινωνικούς-εργατικούς αγώνες της επόμενης περιόδου. Το δικαίωμα όλων μας στην εργασία, στη δωρεάν παιδεία, στην υγεία πρέπει να γίνει κοινό αίτημα ντόπιων και ξένων, σωματείων, συλλόγων δομών αλληλεγγύης και αντιρατσιστικών οργανώσεων. 


Απέναντι στο ξενοφοβικό ντελίριο των ναζιστών της Χρυσής Αυγής και κάθε λογής καλυμμένων ρατσιστών, στημένων «αγανακτισμένων» πολιτών και δήθεν συλλόγων γονέων και κηδεμόνων απαντάμε πως : 

  • ·    Το νοσοκομείο της Λιβαδειάς λίγο έλλειψε να κλείσει, όχι επειδή οι γιατροί του έτρεχαν να φροντίσουν πρόσφυγες αλλά επειδή με βάση τις μνημονιακές απαιτήσεις έπρεπε να γίνουν περικοπές προσωπικού - απολύσεις και μείωση των λειτουργικών εξόδων των νοσοκομείων. Έπρεπε να κλείσουν κάποια περιφερειακά νοσοκομεία. 
  •     Το ΕΠΑΛ της πόλης που κινδύνεψε να κλείσει και τα κενά δασκάλων και καθηγητών υπάρχουν  όχι γιατί ήρθαν προσφυγόπουλα να παρακολουθήσουν μαθήματα αλλά γιατί το Υπουργείο Παιδείας με βάση τις μνημονιακές απαιτήσεις πρέπει να μειώσει τις σχολικές μονάδες που λειτουργούν ώστε να μειωθούν τα έξοδα για μισθούς, συντήρηση κτιρίων κλπ. και να προσλάβει όσο το δυνατόν λιγότερους εκπαιδευτικούς.
  •       Για την ανεργία στην πόλη μας δεν ευθύνεται κανένας μετανάστης – πρόσφυγας αλλά η οικονομική κρίση που έχει μειώσει τις θέσεις εργασίας. 
  •   Η υποβάθμιση της περιοχής του ΟΣΕ δε θα γινόταν με την έλευση των προσφύγων. Έχει, ήδη, γίνει  με το κλείσιμο του σταθμού και της αποθήκης του για εμπορεύματα καθώς λειτουργεί μόνο το εκδοτήριο και αυτό από πράκτορα  και με την κατάργηση του δρομολογίου που ένωνε την πόλη με το σταθμό στα πλαίσια περικοπής των εξόδων του ΟΣΕ όπου για να πάει κάποιος στο σταθμό πρέπει είτε να έχει δικό του μέσο είτε λεφτά για πάρει ταξί. Και αυτό ΔΕΝ σημαίνει ότι είμαστε υπέρ της εγκατάστασης ανθρώπων κάθε ηλικίας σε βιομηχανικά κτίρια λες και πρόκειται για εμπορεύματα. 
  •       Το πρόγραμμα εγκατάστασης, στέγασης και η κάλυψη των εξόδων των προσφύγων στην πόλη μας πραγματοποιείται με πλήρη χρηματοδότηση από τον ΟΗΕ. Το κράτος και ο δήμος καλούνται να είναι οι διαχειριστές και να παρέχουν στους πρόσφυγες αυτά που δεσμεύεται η Ελλάδα να παρέχει στους Έλληνες πολίτες με βάση το Σύνταγμα και σε κάθε πρόσφυγα και μετανάστη από τη Σύμβαση της Γενεύης που έχουμε υπογράψει κι εμείς ανάμεσα σε 140 χώρες το 1951 :  υγεία, παιδεία και δικαιώματα. 



Τη θύελλα τη φέρνουν οι ημιμαθείς και οι προβοκάτορες
Αλληλεγγύη σε πρόσφυγες και μετανάστες